یادداشتی برای روز پدر: ستون آرام خانه

به گزارش صدای امروز نیوز / پدر یعنی ستون خانه، یعنی آن‌که بی‌صدا می‌سازد، می‌گذرد، می‌سوزد و می‌سازد. روز پدر، تنها یک مناسبت تقویمی نیست؛ فرصتی‌ست برای دیدن آن‌همه نادیده‌ها، شنیدن آن‌همه ناگفته‌ها و بوسیدن دستانی که کمتر دیده‌ایم‌شان لرزیدن، اما همیشه به ما تکیه‌گاه بوده‌اند.

پدر، مردی‌ست که شاید کمتر حرف بزند، اما نگاهش پر از جمله‌هایی‌ست که سال‌ها بر دلش مانده‌اند. مردی که شاید کمتر «دوستت دارم» بگوید، اما هر قطره عرق بر پیشانی‌اش، معنای عمیق‌تری از عشق دارد. پدر، آن‌کسی‌ست که لبخندت را از میان خستگی‌هایش بیرون می‌کشد، و شب‌ها با دغدغه‌ی فردای تو به خواب می‌رود.

در روز پدر، بیاییم برای لحظه‌ای بایستیم، از شتاب زندگی کم کنیم، و نگاهی بیندازیم به آن قامت خسته اما استوار. دستش را بفشاریم، یا اگر دیگر در کنارمان نیست، یادی کنیم با دل و جان از لبخندهای محوی که از او در ذهن داریم.

روز پدر مبارک، به همه‌ی پدرانی که بی‌هیاهو دوست دارند، بی‌ادعا می‌بخشند، و بی‌انتظار باقی می‌مانند. شما قهرمانان بی‌مدالِ زندگی هستید.

نویسنده : پریسا صفایی